Alain de Botton is veelgelezen auteur en oprichter van de ‘School of Life’. Hij schrijft en spreekt over belangrijke onderwerpen uit je dagelijkse leven: werk, vriendschap, liefde, geld, familie en meer. Hij noemt in zijn boek‘Tien deugden voor het moderne leven’ de deugd ‘opoffering’. Volgens hem ‘zit eigen voordeel behalen in onze natuur, maar uit liefde overstijgen we onszelf.’ Is het niet vreemd dat als opoffering als één van de moderne deugden wordt genoemd? Opoffering is niet populair in de hedendaagse, westerse samenleving waarin mensen wordt geleerd voor zichzelf op te komen en voor zichzelf te zorgen.

De deugd van opoffering ligt dicht tegen zelfverloochening aan. Dat heeft volgens de Bijbel te maken met een toewijding, om je vrijmoedig te kunnen inzetten voor het welzijn van de ander. Het is de liefde die God bedoeld wanneer hij ons opdraagt onze naaste lief te hebben als onszelf. Maar waarom voelt dat zo lastig? Het lijkt erop alsof we zelfverloochening vaak associëren met een plicht, iets dat moet. Het moet van onszelf of je denkt dat het van iemand anders moet. Maar het grootste knelpunt ligt in de kern van ons mens zijn: de ik – gerichtheid van onze persoonlijkheden. Psychologisch gezien is dit een spannend thema. Want het gevaar is dat je vergeet dat je ook van jezelf moet houden. Hoe verhoudt zorgen voor een ander, jezelf opofferen, zich met zorgen voor jezelf?

Jezus heeft ons het grootste voorbeeld gegeven. Jezus heeft de gestalte van een dienstknecht aangenomen, hij heeft zich vernederd tot in de dood. Hij had daarbij zijn eigen eer niet voor ogen, maar de eer van ons mensen. Hij achtte de mens belangrijker dan zijn eigen status.